“ လငပုုတ္ ဖမ္းတဲ့ည ”
• ဒီည……..
ကဗ်ာတစ္ပုုဒ္ ေရးမည္လုုပ္၍
စာအုုပ္ကိုုရွာ ေဘာလ္ပင္ကိုုငွား
တံခါးကိုုပိတ္ ဂ်က္ကိုုခ်ိတ္၍
တစ္ေယာက္ထဲငိုုင္ ထိုုင္ေနမိေတာ့၏……။
• ေတာက္……….
အေရးထဲမွ ေဘးကအသံ
ဆူညံေန၍ ေရးမည္ၾကံဆ
ကာရံေတြက ဘယ္ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္…….။
• ေဟာ………
ဂလံုုးဂလြမ္း ဖုုန္းအသံက
က်ယ္ေလာင္စူးရွ နားေပါက္၀သိုု႔
ေရာက္လာျပန္ေတာ့ လွမ္းကာေကာက္ကိုုင္
ျငိမ္လိုုက္သည္ႏွင့္ “ဟဲလိုု”တစ္ခါ
ေျပာျပီးတာႏွင့္ သူေျပာသည္က
ငါ့ကိုုအဆက္ ျဖတ္လိုုက္ပါေတာ့၏……တဲ့။
• ဟင္း……….
ရင္အစံုုရဲ႕ စုုပ္သက္တစ္ခ်က္
မမွန္မကန္ ရႈကာရႈိက္သြင္း
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ လမ္းထြက္ေလ ွ်ာက္၍
ေကာင္းကင္ထက္ကိုု မွန္းကာေမ ွ်ာ္၍
ၾကည့္လိုုက္မိသည္ႏွင့္……….။
• ေဩာ္………..
ဒီညကိုုက မရွိယုုတ္စြ
“လငပုုတ္ဖမ္း” ေမွာင္မိုုက္ညဟုု
တီးတိုုးရြတ္ဆိုု ထိုုလမင္းကိုု
ၾကည့္ေနမိပါေတာ့၏…………..။
ဇာမဏီ
၁၀.၁၂.၂၀၁၁
0 comments:
Post a Comment